Snowboarden of de vloer uitbreken? Of naar Planckendael of thee drinken of gezelschapsspelletjes? Er moest wel iéts gebeuren zondag, na zoveel wilde ideeën. En ja, zoals je ziet moest de vloer eraan geloven. Meer dan 9000 blokjes, die bijna een voor een (of zo nu en dan per vijf) losgebeiteld en gehamerd moesten worden. Jenga is niets vergeleken bij dit kostelijke spel. Maar wij (Obed, Ilse, Yannick en Annelies) hebben ons goed vermaakt, en Annelies heeft op de koop toe de ereprijs voor 'minst flatterende werkoutfit' in de wacht gesleept... (moeilijk zichtbaar op de foto) Wie neemt het tegen haar op?

Een van de eerste conceptschetsen van de architect, waar ik niet te veel uitleg bij ga geven... In grote lijnen komt het er op neer dat het daglicht via een meterbrede schacht aan de oostzijde van de woning zo diep mogelijk binnendringt. Rechtstreeks in de trappenhal, de zitkamer, gangen en atelier, en onrechtstreeks tot in de midden van de gelijkvloerse leefruimte. Hoe deze en de andere ruimtes gepuzzeld gaan worden weten wij al, maar jullie nog niet.

Hoe breid je in 8 stappen je retro-behangpapier-verzameling aanzienlijk uit? Stap 1: koop een huisje uit het begin van de twintigste eeuw. Stap 2: ga gezellig op de zolder wonen. Stap 3: kruip eens in een inbouwkast en haal het gyprocdak weg. Stap 4: kruip in het vals plafond. Stap 5: tast hier opnieuw het plafond af tot je een bruin ijzeren klinkje voelt (om kleuren te leren voelen is een kunstopleiding aan te raden). Stap 6: kruip achterstevoren terug en haal een zaklamp. Stap 7: volg opnieuw dezelfde route en kruip door het bruine luik. Stap 8: schijn met je lamp in het rond en vind de volgende schatten: Een zak vol legerspullen, een zak vol kinderkledij, en een hele collectie kleerhangers en retro-behangpapier...

Dit was het eerste fotootje dat we ooit van het huisje zagen, en tesamen met de leuke ligging heeft dit ons toch overtuigd om het eens te bezichtigen. Na dat eerste bezoekje was ikzelf alvast enthousiast, maar Ilse hield de balans in evenwicht. Bij ons tweede bezoek was het overduidelijk dat we moesten kiezen: nemen of verliezen...

Om alvast een beeld te geven van de ligging van het huisje, ben ik gisteren even in mijn helicopter gesprongen. Langs het stukje vaart tussen het Mechelse station en de plaisancebrug, aan de noordzijde, vind je ergens kort bij de brug een heel bescheiden arbeidershuisje, nummer 37.